دریغا که بی ما بسی روزگار بروید گل و بشکفد نوبهار بسی تیر و دیماه و اردیبهشت بیاید که ما خاک باشیم و خشت

ترس از آینده وچگونگی تامین “روزی” یک نگرانی عمومی است بدست آوردن “روزی” یکی از نیازهای اساسی است واز این رو این نگرانی وجود دارد که آینده چه خواهد شد ؟ در این حالت آینده تاریک ومبهم خواهد شد ونگرانی واضطراب بوجود خواهد آمد. ترس ونگرانی اگر به اندازه ومتعارف باشد عامل تحریک برای کسب روزی است .انسان بی خیال برای کسب روزی تلاش نمی کند وهمین امر باعث بروز مشکلات در زندگی می شود پس نگرانی به اندازه کم برای آینده مفید است اما اگر از حد معمول بگذرد به فشارهای روانی منجر خواهد شد ورضایت از زندگی را به خطر می اندازد. حضرت علی (علیه السلام) یکی از عوامل هلاک کننده مردم را ترس از فقر می داند.   

برگرفته از کتاب:رضایت از زندگی   عباس پسندیده